Τεκνο-περπατήματα: Παιδική χαρά - Πάρκο Σχολής Χωροφυλακής Γουδή

Οι παιδικές χαρές της Αθήνας τα τελευταία χρόνια μεταμορφώνονται σιγά-σιγά σε μικρούς υπαίθριους παιδότοπους. Η πιο πρόσφατη αλλαγή κοντά στα λημέρια της δικής μου οικογένειας είναι αυτή η απίστευτα καταπληκτική παιδική χαρά που βρίσκεται μέσα στο Πάρκο της Σχολής Χωροφυλακής στο Γουδή. Τα παιδιά μου την έχουν λατρέψει! Αλλά και σε όποιον την συστήσαμε ενθουσιάστηκε μόλις την αντίκρισε! Έτσι και μεις αποφασίσαμε να διοργανώσουμε εκεί το φετινό πάρτι γενεθλίων του ταρζανάκου μας.

Ας τα πάρουμε όμως με τη σειρά...

Κοντά στο μετρό Κατεχάκη, απέναντι από το νοσοκομείο "Ερρίκος Ντυνάν", με εισόδους επί της Λεωφόρου Μεσογείων βρίσκεται ένα καταπράσινο άλσος με πυκνή βλάστηση, μία μικρή πηγή οξυγόνου μέσα στην Αθήνα, το Πάρκο της Σχολής Χωροφυλακής. Γεμάτο με πολλά δέντρα, πλακόστρωτα μονοπάτια, πέτρινα πεζούλια για ανάπαυλα, πέτρινες βρυσούλες με τρεχούμενο νερό και... παπαγάλους! Όλο το πάρκο είναι γεμάτο με πράσινους παπαγάλους που ζουν ελεύθεροι και έχουν φτιάξει τις φωλιές τους πάνω στα δέντρα.

Στο πάρκο υπάρχει και ένας μικρός «ζωολογικός κήπος» με οικόσιτα ζωάκια: πάπιες, κουνέλια, κότες, φραγκόκοτες, παγώνια, διάφορα είδη παπαγάλων και δύο άλογα.

Λέγεται ότι και οι ελεύθεροι παπαγάλοι το σκάσανε από κάποιο κλουβί του κήπου και από τότε αποίκισαν στα δέντρα διώχνοντας όλα τα άλλα πουλιά και ιδιαίτερα τους μόνιμους ανταγωνιστές τους, τα περιστέρια.

via Google Maps

Δυστυχώς όπως και πολλά άλλα μέρη στην πόλη είναι και αυτό αρκετά παρατημένο στη μοίρα του. Θα μπορούσε να είναι πραγματικά σε πολύ καλύτερη κατάσταση και να έμοιαζε με μικρό παράδεισο, όμως το έχουν αφήσει να παρακμάζει. Υπάρχει μία φύλακας-υπεύθυνη για τα ζώα που ασχολείται με την τροφή και την καθαριότητά τους. Όμως με το που σουρουπώνει, μέσα στα κλουβιά μαζί με τα άλλα ζώα εμφανίζονται και ποντικάκια που ψάχνουν και αυτά για τροφή. Στην πρώτη μας συνάντηση δεν κατάλαβα τίποτα και αφελώς διερωτήθηκα "έχουν τα κουνέλια μακριά ουρά;" και αστραπιαία συνειδητοποίησα τη γκάφα μου και ότι πρόκειται για άλλο είδος τρωκτικού και ουχί για κουνελάκι... απλά τρώγανε μαζί με το ξαδερφάκι τους! Τώρα που είμαι υποψιασμένη πηγαίνω τα παιδιά στα ζωάκια μόνο πρωί ή νωρίς το απόγευμα. Και ρίχνω και ένα βλέφαρο τριγύρω (στις ταΐστρες), έτσι για να μην έχω πάλι περίεργες συναντήσεις. 

via foursquare.com

Οι συνήθεις θαμώνες του πάρκου είναι οι ιδιοκτήτες σκύλων που τα βγάζουν για την καθημερινή τους βόλτα, επίδοξοι αθλητές που προτιμούν τη φύση από το γυμναστήριο και φυσικά οικογένειες που έρχονται για να δούνε τα ζωάκια και μετά περνάνε μια βόλτα και από την παιδική χαρά.

Μέχρι πρότινος η παιδική χαρά ήταν σε άθλια κατάσταση. Όμως η ανανέωση ξεκίνησε και μετά από την παιδική ελπίζω και εύχομαι να επεκταθεί και στο υπόλοιπο πάρκο.

Λοιπόν, αυτή «η καταπληκτική παιδική χαρά» (όπως την αποκαλεί ο ταρζανάκος μου) έχει κούνιες, γύρω-γύρω όλοι και μικρά ζωο-τραμπαλάκια (δεν ξέρω πως να τα ονομάσω!). Όμως αυτά που πραγματικά μας ενθουσιάζουν είναι:

Το ξύλινο σπιτάκι-τσουλήθρα

Ή αλλιώς το σπιτάκι από τα τρία γουρουνάκια! Όσες φορές και να το επισκεφτούμε κάποιος θα παίζει τα 3 γουρουνάκια «Τοκ-τοκ ανοίξτε γουρουνάκια». Το σπιτάκι έχει παραθυράκια, λιλιπούτεια παγκάκια για να κάθονται τα «γουρουνάκια», τσουλήθρα για να το σκάνε και μια μικρή ράμπα αναρρίχησης κατάλληλη για μικρά παιδάκια (δεν διαθέτει σκάλες). 

Το μεγάλο διώροφο κάστρο

Είναι το αγαπημένο των αγοριών μου! Διαθέτει δύο τσουλήθρες, μία σε κάθε όροφο. Η τσουλήθρα του πρώτου ορόφου είναι για μικρά παιδάκια. Όσο για το κάστρο του δευτέρου ορόφου, είναι πολύ ψηλό και ανεβαίνεις μόνο σκαρφαλώνοντας με δύο τρόπους, δίχτυ και ταμπλό αναρρίχησης (βλέπε φώτο), καθώς δεν έχει σκάλες. Η μόνη έξοδος διαφυγής είναι η τεράστια ανώμαλη τσουλήθρα. Είναι κατάλληλο για μεγαλύτερα παιδιά, ωστόσο ο δικός μου 4χρονος ταρζάν τα καταφέρνει, όμως χρειάζεται οπωσδήποτε επίβλεψη (για να μην πω επιφυλακή) για να μην έχουμε ατυχήματα. 

Το σύστημα τροχαλίας

Τι να πω για αυτό; Είναι το αγαπημένο μου, όπως και όλων των γονιών, γιατί θέλουμε να παίζουμε εκεί μόνο εμείς!!! Την πρώτη φορά που πήγα στην παιδική είχε μόνο μικρούλικα ζουζούνια, οπότε οι μαμάδες κάνανε κατάληψη στην τροχαλία και του δώσαν και κατάλαβε! Ηλικιακά είναι κατάλληλο για παιδιά δημοτικού, όμως ο ταρζανάκος μου το κάνει και αυτό (τι ταρζανάκος θα ήταν άλλωστε!;), φυσικά με επίβλεψη και βοήθεια στο ανέβασμα. 

Όλα τα οικοδομήματα είναι ξύλινα και κάτω έχει στρωθεί χαλίκι, ιδανικό για μικρά παιδάκια που σκάβουν και προτιμούν τα κουβαδάκια. Οι διάδρομοι είναι τσιμεντένιοι, οπότε καλύπτεται και η ανάγκη των μικρών αναβατών για ποδήλατο ή πατίνι.            

Επίσης η παιδική χαρά είναι περιφραγμένη, με πόρτα που κλείνει. Για εμένα αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί συχνά πηγαίνω μόνη μου με τα παιδιά και δεν θέλω να τα κυνηγάω σε όλο το πάρκο.

Επειδή τα παιδιά μας ήταν τόσο ενθουσιασμένα με αυτή την παιδική χαρά αποφασίσαμε να γιορτάσουμε εκεί τα γενέθλια του ταρζανάκου μας που έκλεισε τα 4. Για να μην ενοχλήσουμε στο χώρο της παιδικής χαράς, στήσαμε το πάρτι μας λίγο πιο κάτω από την είσοδό της και αφήσαμε τα παιδιά να διασκεδάσουν μέσα με την ψυχή τους. Πήραμε και πολλά κουβαδάκια, φτυαράκια και τα λοιπά αξεσουάρ και τους αφήσαμε να λερωθούν για τα καλά!

Εσείς γνωρίζετε το Πάρκο Σχολής Χωροφυλακής

και την απίστευτη παιδική χαρά του;

Σας προτείνω να την επισκεφτείτε και αναμένω τις εντυπώσεις σας!